درباره - پرتال اصلی دانشگاه رازی
تاریخچه دانشگاه رازی
دانشگاه رازی در بهمن ماه سال ۱۳۵۱ در شهر کرمانشاه که یکی از مناطق خوش آب و هوای غرب کشور می‌باشد، با عنوان دانشکده علوم توسط شادروان دکتر عبدالعلی گویا شروع به فعالیت نمود و در شروع سال تحصیلی ۱۳۵۲-۱۳۵۱ با پذیرش ۲۰۰ دانشجو در چهار رشته فیزیک، شیمی، زیست‌شناسی و ریاضی موجودیت خود را آغاز نمود. در ادامه با تاسیس دانشکده پزشکی کرمانشاه، تربیت دبیر سنندج و دانشکده دامپروری ایلام، دانشگاه رازی توسعه یافت و پس از انقلاب، دانشکده‌های مذکور از دانشگاه رازی جدا گردیدند و تحت عنوان دانشگاه‌های علوم پزشکی کرمانشاه، دانشگاه کردستان و دانشگاه ایلام به فعالیت خود ادامه دادند.
دانشگاه رازی در حال حاضر دارای ۱۷ دانشکده و پردیس کشاورزی و منابع طبیعی بوده و با بهره‌گیری از دانش و تخصص ۳۱ استاد، ۱۲۲ دانشیار، ۲۷۷ استادیار، ۱۳ مربی و جمعا ۴۴۳ عضو هیات علمی در ۵۷ گروه آموزشی و حدود ۱۲هزار نفر دانشجو در چهار مقطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای حرفه‌ای (عمومی) و دکترای تخصصی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
شرح حال مؤسس دانشگاه
دکتر عبدالعلی گویا در سال ۱۳۰۰ شمسی در شهرستان قم پا به عرصه وجود نهاد. اما در همان سالهای اول عمر، همراه خانواده به شهر کرمانشاه عزیمت کرده و در آنجا رحل اقامت افکند. در این شهر بود که تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را به اتمام رسانید و در سال ۱۳۱۷ پس از اخذ گواهی دوره دوم متوسطه (دیپلم) در رشته ریاضی، برای ادامه تحصیل راهی تهران گردید و به تحصیلات دوره عالی در رشته فیزیک و شیمی در دانشکده علوم دانشگاه تهران پرداخت.
در سال ۱۳۲۰ موفق به اخذ لیسانس در رشته فیزیک و شیمی شد و سپس برای تدریس به شهرستان همدان رفت و پس از سه سال تدریس در همدان، مجدداً به تهران بازگشته و ضمن تدریس در دبیرستان‌های تهران و چند دانشکده و مدرسه عالی، در سال ۱۳۲۶ لیسانس حقوق در رشته قضایی را نیز کسب نمود و نیز موفق به اخذ درجه فوق لیسانس در رشته فیزیک گردید و به دنبال آن در سال ۱۳۳۹ برای ادامه تحصیل، عازم فرانسه شد و پس از اخذ درجه دکترا در رشته «ریاضیات - فیزیک» (در سال ۱۳۴۲) به تهران بازگشت.
پس از بازگشت به تهران، در دانشگاه مشهد (در شهر مشهد) مشغول به تدریس در رشته فیزیک -در دانشکده‌های علوم و علوم پزشکی- و تدریس هیأت و فیزیک در دانشکده الهیات گردید. روش ایشان در دانشکده الهیات به گونه‌ای بوده که همواره سخن را از هیأت و فیزیک به بحثهای مذهبی می‌‌کشانده که کاملاً تازگی داشته و دانشجویان آن زمان دانشکده الهیات -هر چند سالهای زیادی از آن زمان گذشته است- هنوز خاطرات خوش آن دوران را به یاد دارند. در سال ۱۳۵۰، از طرف دانشگاه مشهد، برای تأسیس دانشکده علوم و چند دانشکده دیگر مأموریت یافت که به کرمانشاه (وطن اصلی خود) عزیمت نماید و در واقع می‌بایست ایشان را مؤسس دانشگاه رازی دانست. در سال ۱۳۵۷ (پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران) از طرف مقام تولیت آستان قدس رضوی -نظر به سوابق طولانی مذهبی که در تهران و مشهد و کرمانشاه داشت- به مدیریت کتابخانه و موزه ملی ملک در تهران برگزیده شد و در این پست مشغول به کار گردید. سرانجام در ظهر روز یکشنبه نهم مهرماه ۱۳۷۴ چشم از این جهان فروبست و به سرای باقی شتافت.