چهار نشست‌ تخصصی پیرامون ضرورت راه‌­اندازی دانشکده هنر و معماری دانشگاه رازی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه رازی، این سلسله جلسات در روز‌های ۶، ۱۲، ۲۰ و ۲۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ به همت گروه معماری و با مشارکت معاونت فرهنگی و اجتماعی و روابط عمومی دانشگاه برگزار شد. هدف از این نشست‌ها، بررسی جامع و جمع‌آوری دیدگاه‌های صاحب‌نظران و نخبگان استان کرمانشاه درباره ضروریات و الزامات تأسیس دانشکده هنر و معماری بود.

در این جلسات، اساتیدی از رشته‌های مختلف معماری، هنر، شهرسازی، باستان‌شناسی، جامعه‌شناسی، اقتصاد و جغرافیا حضور داشتند و نمایندگانی از اداره‌کل میراث فرهنگی، اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه جمعی از هنرمندان و صنعت‌گران برجسته استان کرمانشاه نیز مشارکت کردند.

هدف از این جلسات، مدنظرقراردادن ضروریات راه‌­اندازی دانشکده هنر و معماری از دیدگاه‌های صاحب‌­نظران و نخبگان استان بود که در مجموع جلسات بیش از ۴۰ نفر از صاحب‌­نظران حضور داشتند.

در نشست اول، این ضروریات از طریق پیمایش دیدگاه برخی از هنرمندان و صنعت­گران برجسته و فعال کرمانشاه دنبال شد.

در نشست دوم، ضروریات موردنظر از دیدگاه جامعه­‌شناختی، اقتصادی، گردشگری و... محل بحث قرار گرفت.

در نشست سوم، محور‌های توسعه رشته باستان‌­شناسی و رشته‌­های مرتبط با آن جست‌و‌جو گردید.

در نشست چهارم نیز ضرورت­‌های توسعه رشته شهرسازی مدنظر قرار گرفت. برخی از ضروریات مطرح­ شده در این جلسات عبارتند از:

خودکفایی فارغ‌­التحصیلان در امر اشتغال به ­واسطه مهارت ­محوری رشته‌­های هنری.

ظرفیت­‌های هنری و میراثی قابل­ توجه در استان.

تلاش برای تأثیرگذاری بر امر مهاجرت به­ خاطر تحصیل در دانشگاه­‌های خارج از استان.

شکل­‌گیری هنر در بستر جامعه و تأثیر متقابل آن بر ساختار جامعه.

مدنظر قراردادن نمود بیرونی عدم وجود رشته‌­های هنری در استان ازجمله جنبه­‌های بصری نامناسب در شهر، فقدان نگاه هنرمندانه و خلاقانه در قیافه شهر و ...

راه‌­اندازی رشته‌­های هنری به­ مثابه فرصتی برای پژوهش‌­های بیشتر.

نزدیکی به مرز برای استفاده از بازار کشور همسایه در زمینه فروش آثار هنری و صنایع دستی.

جامعیت دانشگاه و ضرورت توسعه رشته‌­های مختلف.

نگاه ویژه سند آمایش علمی استان به رشته‌­های هنری، صنایع دستی، شهرسازی و...

هنر به­ مثابه محرک توسعه و تحول به ­واسطه ذات خلاق و آفریننده آنها.

سهولت فروش محصولات یا آفریده­‌های هنری همچون موسیقی.

استفاده از هنر در تاب‌­آوری، ماندگاری در فضا و ارزش‌­های پایدار.

توجه به کارکرد‌های امر زیبا همچون امیدبخشی.

هنر در جایگاه توسعه گردشگری.

شهرسازی به ­مثابه بستر و هسته توسعه و همچنین زمینه‌­ای برای اتصال رشته‌­های مختلف با یکدیگر.

پاسخگویی به جامعه و مطالبات آنها از جمله انتظار چندین­‌ساله برای راه‌­اندازی رشته‌های هنری.

وظایف یا رسالت­‌های نسل­‌های نوین دانشگاهی.

اهمیت رشته‌های مهارت­‌محور با افزایش نفوذ هوش مصنوعی.

توسعه رشته­‌های مرتبط با شهرسازی به­ مثابه یک امر اجتماعی.

خلق ثروت به ­واسطه ماهیت آفریننده و خلاق هنر.

تقویت بدنه کارشناسی و تصمیم‌­ساز استان به­ شکل مستقیم (وجود فارغ‌­التحصیل) و غیرمستقیم (افزایش دانش تخصصی در بستر جامعه)، همچنین تقویت نگاه تخصصی مسئولین و درنهایت بهبود تصمیم­‌های اجرایی به­ واسطه توسعه رشته­‌های مرتبط با شهر و آثار میراثی.